the stif project
Negen jaar lang, tussen 2021 en 2030, reist fotograaf Geert Huysman door Vlaanderen in een poging de essentie van de regio te vatten. Hieronder vind je alle werkprints en notities voor het project.
jaar 1
Het einde van eindeloos
Midden in de Vlaamse velden om je heen kijken en nergens ook maar één huis of fabrieksgebouw kunnen zien, wanneer is dat je nog eens overkomen? Juist.
Licht vissen in de branding
Het is een fascinerend beest, de Noordzee. Ik kom er graag. Liefst op koude grijze dagen, als ik haast alleen over het strand kan sjokken. Het oude lijf voort gegeseld door een striemende noordwester.
Ecume de mer
Waar dat schuim vandaan komt, vraag ik. Ik loop er al een tijdje over te tobben. Het strand ligt er al maanden vol mee. Alsof de brandweer hier een laaiende vuurzee heeft gesmoord.
Begijnhofstilte
Voor het eerst een begijnhof betreden, is een bizarre, haast spirituele ervaring. Het is de stilte, die vederlicht over je heen spoelt en als spinrag aan je lijf blijft kleven.
Het is behoorlijk desoriënterend om midden in de stad, van het ene moment op het andere, ondergedompeld te worden in een poel van bijna-geluidloosheid. Net onder de toegangspoort van het Gentse Groot Begijnhof Sint-Elisabeth treft de overgang me als een stomp in de maagstreek.
Eindeloos vibreren
Ik sta midden op de Scheldebrug van Temse, wachtend op de duisternis. Het is een kille avond in maart. IJskoude regen geselt mijn gezicht. Een gure wind trekt en sleurt aan de indrukwekkende stalen constructie onder mijn voeten.
Foto’s aan het nemen? De ONV (onvermijdelijke nieuwsgierige voorbijganger). Hij wijst uitgebreid naar de brug, kadreert ze tussen zijn magere armen met grote, haast dramatische gebaren. Verzekert me dat ik hier aan het juiste adres ben. In Temse hebben ze namelijk de grootste.