SO THIS IS FLANDERS
13.625 km²
STIF verkent vanaf 1 januari 2021 de 13.625 km² die Vlaanderen groot is, op zoek naar unieke beelden en pakkende verhalen. Het resultaat vind je terug in de Nederlandstalige pers en op deze pagina’s. Alle beelden zijn downloadbaar via onze beeldbank.
FEATURED
Nog twee keer slapen
Een man op het strand. Niet meer dan een schim in tegenlicht. Hij wuift. Naar zijn vrouw. Een vriend. Zijn hond. Naar zijn kleinkind, misschien. Zo’n felle springer, die ergens buiten beeld gillend door het zand rolt. Zoals kinderen vaak doen. De man kijkt. En wuift.
Nog twee keer slapen
Een man op het strand. Niet meer dan een schim in tegenlicht. Hij wuift. Naar zijn vrouw. Een vriend. Zijn hond. Naar zijn kleinkind, misschien. Zo’n felle springer, die ergens buiten beeld gillend door het zand rolt. Zoals kinderen vaak doen. De man kijkt. En wuift.
PHOTOS & STORIES
TRAVELOGUE
Nog twee keer slapen
Een man op het strand. Niet meer dan een schim in tegenlicht. Hij wuift. Naar zijn vrouw. Een vriend. Zijn hond. Naar zijn kleinkind, misschien. Zo’n felle springer, die ergens buiten beeld gillend door het zand rolt. Zoals kinderen vaak doen. De man kijkt. En wuift.
Eindeloos vibreren
Ik sta midden op de Scheldebrug van Temse, wachtend op de duisternis. Het is een kille avond in maart. IJskoude regen geselt mijn gezicht. Een gure wind trekt en sleurt aan de indrukwekkende stalen constructie onder mijn voeten.
Foto’s aan het nemen? De ONV (onvermijdelijke nieuwsgierige voorbijganger). Hij wijst uitgebreid naar de brug…
Tarbotstraat
Of ik weet waar de Tarbotstraat precies is, vraagt de man. Dat is hier in de onmiddellijke buurt, zeg ik. Ergens in die richting.
Ecume de mer
Waar dat schuim vandaan komt, vraag ik. Ik loop er al een tijdje over te tobben. Het strand ligt er al maanden vol mee. Alsof de brandweer hier een laaiende vuurzee heeft gesmoord.
Licht vissen in de branding
Het is een fascinerend beest, de Noordzee. Ik kom er graag. Liefst op koude grijze dagen, als ik haast alleen over het strand kan sjokken. Het oude lijf voort gegeseld door een striemende noordwester. Schurend zand dat zich ophoopt in versleten wandelschoenen. Ik verdwaal er vaak in overpeinzingen. Diepzinnige gedachten over het leven en de naderende dood.
Oostduinkerke (10-2019)
Oostduinkerke (10-2019)
Lach, vampier
Hij is haar vrolijke vampier. Elke avond, na zonsondergang, verschijnselt hij waanzinnig gillend in haar kamertje. Met het donsdeken tot net onder de neus, ligt ze hem op te wachten. “Neen, ik wil niet”, zegt ze, en zelfs het licht van de witte maan deinst terug voor de zilveren kracht van haar blik.
Als het eten maar goed is
Waar het naartoe gaat deze zomer? Portugal, zeg ik. Enige vreugde in de stem. Omdat ik er nog nooit eerder geweest ben en er dus naar uitkijk. Tja, zegt hij. Mooi land, vriendelijke mensen, zegt hij. Maar als hij heel eerlijk is een beetje te mainstream voor hem.